سلامی گرم تو این روزهای سرد زمستانی
امتحانات هم بالاخره تمام شد . امیدوارم که همه جز خوشحالها باشن. ولی نکته ای که توی این یک ترم حضورم در دوره ارشد دیدم این بود که اکثر دوستان استرس زیادی برای کلاسها- امتحانات و پاس کردن دروس داشتند. انگار میخوان هرچه زودتر این مدت بپایان برسه . مثل مسافری که برای رسیدن به مقصدش فقط گاز میده که زودتر برسه. و توی این تند رفتن اصلا متوجه زیبایی جاده و حتی همسفرهاش نمیشه. در حالیکه میتونیم آرام و بدون دلشوره به سفر ادامه بدیم . گاهی یه کناری نگه داریم و استراحتی کنیم و مهمتر از همه از با هم بودن لذت ببریم. افتادن یک درس یا حتی مشروط شدن آخر دنیا نیست . مثل پنچر شدن ماشینه . درستش میکنی وبه راهت ادامه میدی.
امیدوارم تو ترم آینده بیشتر یاد بگیریم - دوستان بهتری پیدا کنیم و در نهایت شادتر باشیم.